[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

éclaircir

éclaircir /eklɛʀsiʀ/ // 1 verbe transitif
a)
 + teinte, pièce argitu argitü (ZU)
cela éclaircit le teint
horrek larrua argitzen du
b)  = rendre moins épais
 + soupe mehatu (BL) mehatü (ZU) mehetu (MD)
ajoutez du bouillon à la soupe, pour l'éclaircir
zopari salda eman iezaiozu, mehatzeko
 + plantes, arbres, cheveux bakandu bekantü (ZU) argaldu
il faut éclaircir les plants s'ils sont trop rapprochés
landareak bakandu behar dira usuegi baldin badira
c)  = élucider
 + mystère, question, situation, meurtre argitu argitü (ZU)
nous espérions éclaircir le mystère de la valise
agian maletaren misterioa argituko genuen
pouvez-vous nous éclaircir sur ce point?
puntu hartaz argitzen ahal ote gaituzu?
2 s'éclaircir verbe pronominal
a)
 sujet:ciel, temps garbitu
le ciel s'éclaircit
zerua garbitzen ari du zelüa argitzen ari da (ZU)
s'éclaircir la voix
boza leundu
il prend la parole, en s'éclaircissant la voix
mintzatzen hasten da, boza leunduz
b)
 sujet:idées, situation argitu argitü (ZU)
les choses devraient s'éclaircir d'ici quelques semaines
gauzak zenbait asteren buruko argitu behar lirateke