[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

abrutir

abrutir /abʀytiʀ/ // 1 verbe transitif
a)
 = abêtir zozotu zozotü (ZU) tontotu tontotü (ZU)
l'alcool l'avait abruti
alkoholak tontotua zuen
b)
 = fatiguer tontotu
ces discussions m'ont abruti
eztabaida horiek tontoturik utzi naute
leur professeur les abrutit de travail
irakasleak lanez itotzen ditu
2 s'abrutir verbe pronominal
s'abrutir à regarder la télévision
telebistari beha zozoturik egon telebistari so zozotürik egon (ZU)