[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

anéantir

anéantir /aneɑ̃tiʀ/ // verbe transitif
a)
 = détruire suntsitu – deuseztatu – ezeztatu – ezeztatü (ZU) – ezdeustu – ezdeüstü (ZU)
le bombardement avait anéanti Gernika
bonbardaketak Gernika suntsitu zuen
ils vont s'anéantir dans ses pensées
bere pentsamentüetan ezdeüstüren dira (ZU)
il anéantirait le monde en un mot
mündüa hitz batez ezezta liroke (ZU)
b)
 sujet:chagrin suntsitu – erdiratu (goi)
la nouvelle l'a anéanti
berriak suntsiturik utzi du