[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

apaiser

apaiser /apeze/ // 1 verbe transitif
a)
 + personne, foule – animal jabaldu – lasaitu (zab.) – lasaitü (ZU) – ematu – ematü (ZU) – sosegatu – apazegatu (BL) – anpletu (g.er.) – anpletü (ZU)
nous devrions apaiser le peuple
populua jabaldu behar genuke
la colère que tu as en toi va s'apaiser
zütan sortü den kexadüra ematüren düzü (Maister) (ZU)
b)
 + faim, soif eztitu – eztitü (ZU)
l'âne prendra-t-il le picotin pour apaiser sa faim?
astoak zaldarea hartuko ote du gosearen eztitzeko?
il but un verre d'eau pour apaiser sa soif
baso bat ur edan zuen egarriaren eztitzeko
 + conscience baketu – baketü (ZU) – lasaitu – sosegatu
il se rendait en ce lieu pour apaiser sa conscience
bere kontzientzaren baketzera joaten zen leku hartara
 + scrupules arindu – arintü (ZU)
l'argent apaisa ses scrupules
diruak kezkak arindu zizkion – sosak arrenkürak arintü zeitzon (ZU)
 + douleur eztitu – jabaldu – trankildu (g.er.) (lag.ar.)
pour apaiser les esprits
jendeen haserrea eztitzeko
les agents de ville, venus apaiser les esprits, ont eux-mêmes participé aux troubles
jendeen kexua baketzera jinik, hirizainek berek ere parte hartu dute nahasmenduetan
2 s'apaiser verbe pronominal
sa colère s'est un peu apaisée
kolera pixka bat ematu zaio
quand la faim s'est apaisée, la conversation commence
gosea eztitu delarik, solasak haste