[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

apercevoir

apercevoir /apɛʀsəvwaʀ/ // 1 verbe transitif
ikusi
ils m'aperçurent de loin
urrunetik ikusi ninduten
brièvement
 = remarquer ohartu
il lève la tête et aperçoit les gendarmes
burua altxatzen du eta jendarmeei ohartzen zaie
on apercevait au loin un clocher
urrunera ezkila dorre bat ageri zen
2 s'apercevoir verbe pronominal
 sujet:personnes ohartu nabaritu
s'apercevoir de
 + erreur, omission, présence, méfiance (zerbaitetaz) ohartu (zerbaitetaz) ohartü (ZU) hauteman nabaritu
il s'aperçut qu'elle lui mentait
ohartu zen gezurretan ari zitzaiola
je m'aperçois que je suis en retard
beranta nizala ohartzen niz (ZU)
sans s'en apercevoir
oharkabean ohartu gabe
ça s'aperçoit à peine
doi-doia ageri da