[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

apitoyer

apitoyer /apitwaje/ // 1 verbe transitif
apitoyer qn sur le sort de qn
halakoa norbaiten zorigaitzaz urrikalarazi halakoa norbaiten zorigaitzaz urrikalmendutan sarrarazi
il regardait d'un oeil apitoyé
urrikalmenduzko begi batez beha zegoen
2 s'apitoyer verbe pronominal
(norbaitez/norbaiti) urrikaldu (BL) norbaitetaz/norbaiti ürrikaltü (ZU) (norbait) gupida izan (goi) (norbait) erruki izan (MD) (norbaitez/zerbaitez) erruki izan (MD)
s'apitoyer sur qn ou le sort de qn
norbaiten zorigaitzaz urrikaldu
s'apitoyer sur son propre sort
nor bere zorigaitzaz urrikaldu