[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

apprivoiser

apprivoiser /apʀivwaze/ // 1 verbe transitif
 + animal, personne difficile hezi olatu amondu (BL) (zah.)
ayant amené la bête au camp, elle l'a peu à peu dressée, acclimatée au lieu, domestiquée, en lui donnant de la laitue à manger et en lui caressant le dos
kanpamendura ekarririk ihizia, emeki-emeki hezi du, etxekotu, beretu, uraza emanez jatera, eta ferekatuz bizkarrean
il n'est nul enfant si difficile à apprivoiser, qu'avec adresse et soins on ne peut éduquer
ez da hain haur olagaitzik, non antzez eta artaz ezin hez baitaiteke
 = rendre plus souple, sociable mantsotu mantsotü (ZU) amondu (BL) (zah.) otzandu (MD)
2 s'apprivoiser verbe pronominal
a)
 sujet:animal mantsotu
il n'allait pas apprivoiser l'animal à coups de bâton
animala ez züan makila kaldüz mantsotüren (ZU)
b)
 = s'acclimater etxekotu