[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

canon

canon /kanɔ̃/ 1 nom masculin
a)
 = arme kanoi
(Histoire)
kanoi kanu (ZU)
les fusils et les canons sont de grands mangeurs d'homme
gizon irensle handiak dira zizpa eta kanoiak
de la maison, nous avions entendu les coups de canon qui avaient incendié trois maisons de Charritte
Sarrikotako hiru etxetan süa piztü zütüen kanu kaldüak entzün güntüan etxerik (ZU)
b)  = tube
de revolver, fusil kanoi
c) (Musique)
kanon
un canon à quatre voix
lau bozetako kanona lau botzetako kanona (ZU)
chanter en canon
kanonez kantatu
d)
 = modèle modelo
 = norme arau erregela
 = ensemble des textes divinement inspirés kanon
2 adjectif inv
elle/il est canon familier
eder-ederra da
canon à eau
ur kanoi hur kanu (ZU)
canon à neige
elur kanoi elür kanu (ZU)