[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

caracoler

caracoler /kaʀakɔle/ // verbe intransitif
a)
caracoler en tête
aise nagusi izan aisa nausi izan (ZU) airez-aire nagusitu/aitzinean izan denen aitzinean izan
il caracole en tête des sondages
inkestetan aise nagusi da
b)
 sujet:chevaux jauzi-putinka ari izan
dans la cour les chevaux caracolaient
zaldiak jauzi-putinka ari ziren