[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

combiner

combiner /kɔ̃bine/ // 1 verbe transitif
a)
 = grouper bateratu – elkartu – alkartü (ZU) – konbinatu – konbinatü (ZU)
il combine comme nul autre sagesse et loyauté
zuhurtzia eta zintzotasuna nehork ez bezala bateratzen ditu – zühürtzea eta leialtarzüna ihork ez bezala alkartzen dütü (ZU)
b)
 + affaire, mauvais coup apailatu
je crois que l'ennemi avait combiné le coup, pour se venger
uste dut kolpea etsaiak apailatua zuela, mendekioz – uste etsaiak mendekioz kolpea antolatü züala (ZU)
 + horaires, emploi du temps elkarri egokitu – aurrindu (BL) – antolatu – antolatü (ZU)
nous devons combiner nos emplois du temps
gure ordutegiak elkarri egokitu behar ditugu
2 se combiner verbe pronominal
 sujet:éléments elkartu – konbinatu (kim.)
ces couleurs ne se combinent pas bien
kolore horiek ez dira ongi elkartzen
le fer possède la propriété de se combiner au carbone
burdinak karbonoarekin konbinatzeko propietatea du