[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

conjurer

conjurer /kɔ̃ʒyʀe/ // 1 verbe transitif
a)
 + démons urrundu – hürrüntü (ZU) – uxatu – ohiltü (ZU) – arao egin (g.er.)
ils ont un nombre considérable de dieux, et pour les honorer et conjurer les mauvais esprits ils sont environ cent vingt fêtes dans l'année
zernahi jainko badute, eta denen ohoratzeko eta izpiritu gaiztoen urruntzeko urtean ehun eta hogei bat besta-buru dituzte
essayer de conjurer le sort
zorte (txarraren) urruntzera entseatu
Toutes les peurs avaient été conjurées de son esprit
Izidürak oro ohiltü ziren haren gogotik (ZU)
b)  = implorer
conjurer qn de faire qch
norbait zerbaiten egitera lehiatuki otoiztu
je vous en conjure
hortaz otoizten zütüt (ZU)
tous le conjuraient, lui disant: "Il mérite que vous le guérissiez'
orok lehiatuki otoizten zuten, erraten ziotelarik: "Merezi du senda dezazun"
[frantsesezko testua]
othoi-othoiztu zuen lekukorik gabe eman zezon
2 nom masculin
contre qn norbaiten kontra aritzeko azpiz / isilean elkar aditu – norbaiten kontra aritzeko azpiz / isilean elkar hartu
les Républicains se conjurèrent contre César
Zezarren kontre Errepüblikarrak isilean alkartü ziren (ZU)