[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

croyant

croyant /kʀwajɑ̃, -ɑ̃t/ croyante 1 adjectif
être croyant
fededuna izan fededüna izan (ZU) sinestuna izan (zab.) ()
elle était très croyante: chaque année elle allait à Lourdes avec le pèlerinage des Basques organisé par l'évêque de Bayonne
arras fededuna zen: urtero Lourdesera joaten zen Baionako apezkikuak kudeatu euskaldunen beilara
2 nom masculin | nom féminin
fededun fededün (ZU) sinestedun sinestedün (ZU) sinestun (zab.) ()
les croyants
fededunak fededünak (ZU)
tous, les croyants comme les incroyants, font le même aveu: qu'il est entièrement guéri, que réellement ils sont en présence d'un vrai miracle
denek, fededunek ala sineste gabekoek aitormen bera: osoki sendatua dela, zinez eta errealki mirakuilu baten aitzinean direla