[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

entortiller

entortiller /ɑ̃tɔʀtije/ // 1 verbe transitif
a)
 + ruban bihurdikatu biribilkatu biribilkatü (ZU) karabilkatu (BL) kiribildu (MD)
elle avait quelque chose de rouge dans les cheveux, une branche de fuchsia entortillée à son chignon
bazuen zerbait gorri ileetan, fuxia aldaxka bat motoan bihurdikatua
b)
 = enjôler, duper biribilkatu titulikatu bildu inganatü (ZU) katramilatu (MD)
ne laisse pas ta mère t'entortiller! reviens immédiatement!
ez utz ama hire biribilkatzera! itzul hadi berehala!
il a réussi à vous entortiller
züen inganatzea kausitü dü (ZU)
 = embrouiller nahasi
2 s'entortiller verbe pronominal
 sujet:personne biribilkatu biribilkatü (ZU) kiribildu
s'entortiller dans les couvertures
estalkietan biribilkatu