[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

figer

figer /fiʒe/ // 1 verbe intransitif
 sujet:sang gatzatu – gatzatü (ZU) – udulditu (BL) (g.er.)
 sujet:personne balditu – gelditu – itzatü (ZU)
elle acceptait ces caresses, figée par la surprise et par le ravissement
fereka horiek onartzen zituen, ustekabeak eta zoratzeak balditua
il m'avait figé sur place avec son regard perçant
so zorrotzarekin itzatü nündüan ene xokoan (ZU)
2 se figer verbe pronominal
 sujet:sourire, regard, visage gelditu – eküratü (ZU) – tinko – gogortü (ZU)
son sang se figea dans ses veines
odola zainetan gelditu zitzaion
le visage du père se figea
aitaren begitartea gogortü zen (ZU)