[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

habituer

habituer /abitɥe/ // 1 verbe transitif
usatu üsatü (ZU) kostümatü (ZU) ohitu
habituer qn à qch
 = accoutumer norbait zerbaitetan ohitu norbait zerbaitetara üsatü (ZU) () norbait zerbaitetan usatu ()
je me suis habitué, non pas à commander, mais à coordonner
usatu naiz, ez manatzen, baizik koordinatzen kostümatü niz ez manatzera bena koordinatzera (ZU)
notre dernier enfant doit s'habituer à rester avec les étrangers, vivre sans sa mère lui fera du bien
gure azken haurrak arrotzekin ibiltzen ohitu behar du, ama gabe bizitzeak on eginen dio
 = apprendre usatu üsatü (ZU) ohitu erakutsi
les parents devraient habituer les enfants à parler facilement de leurs soucis
burasoek behar lituzkete haurrak usatu beren arrangurez aise mintzatzen bürrasoek behar lütükee haurrak üsatü beren arrenküretaz aisa mintzatzera (ZU)
personne ne les a habitués à la politesse
nehork ez die jendetasuna erakutsi
être habitué à qch
zerbaitetan usatua izan zerbaitetara jarria izan
je n'étais pas habitué à recevoir autant de faveurs
ez nintzen hainbeste fabore ukaitera jarria
2 s'habituer verbe pronominal
s'habituer à qch/faire qch
zerbaitetan ohitu zerbaitetan usatu zerbaitetan jarri
je me suis habitué depuis l'enfance à faire attention à mon jeune frère
haurretik usatu naiz anaia gazteagoari kasu egiten
une fille qui devient religieuse, les deux autres mariées, je vais devoir m'habituer à vivre seule dorénavant
Alaba bat seroratzen, beste biak ezkontürik, nihau egoiten üsatü beharko düt hebentik goiti. (ZU)
je ne m'y habituerai jamais
ez naiz sekula usatuko ez niz seküla kostümatüko (ZU)