[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

impératif

impératif /ɛ̃peʀatif, -iv/ impérative 1 adjectif
besoin, consigne baitezpadako beharrezko (ZU)
comment voulez-vous qu'après avoir jeté l'argent pour des babioles et des futilités, il nous en reste pour les besoins impératifs?
sosak girgileria eta xoxokerietan igorri ondoan, nondik nahi dugu geldi dakigun baitezpadako behar orduentzat?
la même liberté m'a aussi paru impérative pour raconter certains événements
ber libertatea beharrezko edüki zait ere gertakari zonbaiten kontatzeko (ZU)
ton aginduzko larderiazko (ZU / BL)
il nous a parlé d'un ton impératif
larderiazko tonuan mintzatu zaigu
2 nom masculin
a)
 = prescription
de fonction, charge agindu manamendu (BL)
la maxime la mieux appropriée tient à cet impératif: sois en harmonie avec toi-même
errankizunik egokiena manamendu honetan dago: hire buruarekin harmonian izan hadi
de mode betebehar
les impératifs de la mode
modaren betebeharrak
 = nécessité
de situation behar
des impératifs d'horaire nous obligent à ...
tenorea errespetatu beharrak... obligatzen gaitu
b)
 = mode agintera
à l'impératif
aginteran