
otoiztu
–
otoiztü
(ZU)
–
otoizka galdatu/eskatu
–
erregutu
(MD)

et ensuite, lorsqu'il arriva devant lui, il se mit à genoux et l'implora de lui rendre la vue
eta gero, haren aitzinera zenean, belauniko jarririk, otoiztu zuen argi ziezazkiola begiak
mais quand il avait levé le couteau pour la tuer, la fille l'avait imploré, "laissez-moi la vie, je vais me réfugier dans la forêt et je ne vais plus apparaître ici! "
bena haren ehaiteko ganibeta altxatü züanean, neskatxonak otoiztü züan, - " Ütz izadazü bizia, oihanetan ihes ibiliko niz eta ez niz seküla haboro agertüko!"
(ZU)

implorer le pardon de qn
norbait otoiztu barka dezan
implorer qn de faire qch
norbaiti zerbaiten egitea otoizka eskatu