[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

indigner

indigner /ɛ̃diɲe/ // 1 verbe transitif
indigner qn
norbait sumindu norbait asaldarazi norbait haserrarazi norbait kexarazi (ZU) greütü (ZU)
une telle effronterie indigna notre maire, en effet, il n'était pas habitué à cela
hoinbestetarainoko bekokiak sumindu zuen gure auzapeza, alabaina ez zen hola usatua
sa conduite a indigné tout le monde
haren jokamoldeak mündü oro greütü dü (ZU)
2 s'indigner verbe pronominal
sumindu sümintü (ZU) asaldatu haserretu kexatü (ZU)
douze cents députés se réunirent à Versailles, enfiévrés, indignés, contre la monarchie
Versaillesera bildu ziren hamabi ehun diputatu, berotuak, suminduak, erregetasunaren kontra
en passant devant oncle Inazio, celui-ci indigné, les avait salués d'un appel en basque:" allez-vous en, idiots!"
osaba Inazioren aitzinetik igaraiten beitziren, honek, besteak bezala sümintürik agürtü zütüan eüskarazko dei batez: "zoazte hortik, asto handiak!" (ZU)