[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

infidèle

infidèle /ɛ̃fidɛl/ 1 adjectif
a)
 = qui manque à sa parole desleial
mettons qu'une épouse a été infidèle à son mari ...
eman dezagun emazte bat bere senarraren aldera desleial izan dela...
ne soyez pas infidèle à l'épouse choisie dans votre jeunesse
ez izan desleial gaztean hautatu emazteari
b)
imprécis, inexact zehaztasunik gabeko düdazko (ZU) (zerbaiti) ez darraion
la traduction est souvent infidèle par rapport au roman original
itzulpena maiz ez darraio jatorriko eleberriari ützülpena üsü düdazkoa da hatsarreko eleberriari emanik (ZU)
c)
 = trompeur engainagarri inganagarri (ZU)
la mémoire peut être infidèle
memorioa ere engainagarria izan daiteke memoria ere inganagarri izan ditake (ZU)
2 nom masculin | nom féminin
(Religion)
fedegabe sinestegabe pagano
feraient-ils une nouvelle croisade contre les infidèles
fedegabeen kontra gurutzada berria eginen ote zuten?