[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

infini

infini /ɛ̃fini/ infinie 1 adjectif
a)
 = sans limites mugagabe(ko) mügagabe(ko) (ZU) azkengabe(ko) baztergabe(ko) amaigabe(ko) (MD)
les pouvoirs infinis de Dieu
jainkoaren botere mugagabeak jinkoaren potere mügagabeak (ZU)
b)
 = considérable nehonereko (BL) sekulako ikaragarriko
elle a pris d'infinies précautions pour m'annoncer cette nouvelle
ikaragarriko neurriak hartu ditu eni berri horren emateko
le nombre des fous est infini
zoroen ostea nehonerekoa da
2 nom masculin
l'infini (Philosophie) (Mathématique) (Photographie)
infinitua
à l'infini:
multiplier, se diversifier, faire varier azkenik gabe mugarik gabe mügarik gabe (ZU)
la coutume diffère à l'infini suivant les lieux
ohidüra leküen arabera mügarik gabe kanbiatzen da (ZU)