[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

infirmer

infirmer /ɛ̃fiʀme/ // verbe transitif
a)
 = démentir gezurtatu
les analyses génétiques ont infirmé le témoignage de son compagnon
ikerketa genetikoek lagunaren lekukotasuna gezurtatu dute
b)
affaiblir ahültü (ZU)
quand l'expérience infirme l'idée préconçue
esperientziak aitzin iritzia ahültzen düalarik (ZU)
(Droit)
 + jugement baliogabetu baliogabetü (ZU)
je ne puis rendre un jugement qui serait certainement infirmé par la Cour de cassation
ez dezaket epairik eman, jakinez hain segur kasazio gorteak baliogabetuko duela