[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

instruire

instruire /ɛ̃stʀɥiʀ/ // 1 verbe transitif
a)
 + enfant eskolatu eskolatü (ZU) irakatsi
ils élevèrent et instruisirent ce fils dès la petite enfance le mieux possible
seme hura haur-haurretik altxatu eta eskolatu zuten egin zitekeen bezain ongi
 + recrue trebatu
il y fut envoyé pour qu'ils instruisent les nouvelles recrues (militaires)
hara igorri zuten soldadu berrien trebakuntza
b) (Droit)
 + affaire, dossier (auzia) ikertu ikertü (ZU)
2 s'instruire verbe pronominal
 = apprendre ikasi
on s'instruit à tout âge humoristique
edozein adinetan ikasten da