[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

méchant

méchant /meʃɑ̃, -ɑ̃t/ méchante 1 adjectif
a)
personne, enfant, intention gaizto tzar txar zital (zab.) mitiri (ZU) doilor (MD)
l'adjudant de la compagnie était bête, très bête, et aussi méchant que bête
konpainiako axuanta zozoa zen, arras zozoa, eta zozoa bezain tzarra
il paraît que les loups mangent les enfants méchants
otsoek haur gaiztoak jaten omen dituzte
le fait de passer au bord de la Seine ne lui a-t-il pas donné de méchantes intentions?
Seine ondo hartan igarotzeak ez ote zion asmo txarrik eman?
allez, sale Béarnais méchant, croyez-vous que c'est aussi facile?
ale, Biarnes txarra, mitiria, uste düzüa hain aisa dela? (ZU)
devenir méchant
gaiztotu
il n'est pas méchant
ez da gaiztoa
b)  = grave, désagréable
ce n'est pas bien méchant familier
ez da halako makurrik ez da min handirik (ZU)
de méchante humeur
umore txarrean trenpü gaixtoan (ZU) trenpü txarrean (ZU)
c)
 = minable, médiocre txar
il donna ses beaux beaux habits à l'un de ses pauvres qui était à moitié nus, et lui-même revêtit ses méchants vêtements
eman zizkion erdi biluzia zen pobre haietarik bati bere soineko ederrak, eta berak jantzi zituen haren arropa txarrak
2 nom masculin | nom féminin
tais-toi, méchant!
isil hadi, gaiztoa!
les méchants
gaiztoak gizatxarrak
dans un film gaiztoak