[euskarazko hitzak bila Nola Erran hiztegiaren barnean]

euskarazko hitzetan

mondanités

mondanités /mɔ̃danite/ nom féminin pluriel
a)
 = politesses jendartekotasunezkoak
b)
 = frivolités montaines mundukeriak mundutarkeriak
moi, je ne sais pas de quelle lignée il sort, mais, il se prend pour quelqu'un; il aime les mondanités, et tu le verras toujours avec les gens du grand monde
nik ez zakiat nongo arrazatik den hori, haatik, bere burua norbaitentzat zaukak; mundukeria maite dik eta beti handiki jendeekin ikusiko duk
préservez-vous étroitement de toutes les vanités et mondanités
hertsiki begira banitate eta mundutarkeria guzietarik
toutes ces mondanités me fatiguent
mundutarkeria horiek guziek akitzen naute